Problemleri Görmezden Gelme

Erkekler bir problem olduğunda “kaç veya savaş” metodunu kullanıyorlar. Ya aksamaları görmezden gelip zorluktan kaçıyorlar veya eşiyle gizli bir savaşa giriyorlar.

Ferhat derin bir iç çekti:

– Bir erkek, kadınla girdiği savaşta yenilmeye mahkûmdur. Otomatik silah kadar hızlı çalışan, hançer gibi keskin olan ve saplandığı yerde derin yara açan “dil” silahına sahip olan biriyle savaşa girmek, kaybetmeyi baştan kabullenmektir. O yüzden ben karımla asla savaşmam. Problemleri görmezden gelmeyi tercih ederim.

– Zorluklardan kaçmak da onları iyice artırıyor; bu yüzden karı-koca birbirinden iyice soğuyor. Oysa erkek, evin reisidir ve aileden mesuldür. Aileyi toparlamak, yanlış giden bir şeyler varsa düzeltmeye çalışmak erkeğin vazifesidir.

– Karımla tartışmaya girmekten çok korkuyorum. O yüzden hiçbir meseleyi onunla konuşmak istemiyorum.

– Evlilikte aşırı olmadıkça tartışma arada gereklidir. Dertlerin hiç konuşulmaması, açığa çıkarılmaması, üstünün kapatıldığını gösterir. Küçük tartışmalar evliliğin tuzu-biberidir. Yeter ki kontrolsüz bir öfkeyle, bir daha yüz yüze bakılmayacak, sonradan pişman olunacak şeyler söylenmesin.

– Şirin, bir kere bana ne dedi, söylesem inanmazsınız: “Sen o dağı benim aşkımdan delmedin, meşhur olup yüzyıllarca adın aşk kahramanı olarak anılsın diye vurdun o kazmayı dağlara…” dedi. Bu beni çok yaraladı.

– Çok yanlış bir söz saf etmiş. Sana çok kızmış olmalı.

– Ona göre suçum büyüktü. Ertesi günü misafiri geleceği için akşamdan pasta yapacakmış. Pasta yapabilmesi için süte ihtiyacı varmış, gece vakti beni markete göndermeye çalıştı. Ben gitmeyince hanımefendinin canı sıkıldı. Onun aşkından dağları delmiş olsay-mışım, iki adımlık markete gitmeye üşenmezmişim. Seven adam, gece vakti karısına süt lazım olursa, değil marketten hazır süt almak, gerekirse inek bulup, sağıp taze süt getirmeliymiş. Bu yüzden ben dağları onun aşkından değil, şöhret merakımdan delmişim.

– Ben arada tartışma gerekli derken, böyle ipe sapa gelmez bahisleri kastetmemiştim. Kadınlar küçük şeyleri abartmayı severler. Böyle hususlarda erkek susmalı ve ağırlığını korumalı, cevap vermemelidir. Fakat gerçekten konuşulması gereken mühim mevzular, problemler samimiyetle konuşulmalı, duygular, hisler anlatılmalı, gerekirse tartışılmalı.

– Size bir sır vereyim. Şirin hata yaptığında değil de kendim hatalı olduğumda daha çok tartışmaya giriyorum. Geçenlerde bir kitapta okudum: “Erkekler hata yaptıklarında özür dilemek veya üzgün olduklarını söylemek yerine müdafaaya geçmeyi ve tartışmayı tercih ediyorlarmış.” Onu okuyunca yaptığımı daha iyi fark ettim.

– Erkekler hatalarım itiraf etmeyi ve özür dilemeyi bir güç kaybı ve zayıflık gibi gördükleri için özür dilemekten ve hatalarını kabul etmekten kaçmıyorlar. Oysa erkek, hatasını kabul ettiğinde karısının gözünde yücelir. Kadın için bu, sevgi itirafıdır.

– Ben biraz da öfkemi kontrol edememekten korktuğum için, onunla tartışmaya girmeye çekiniyorum.

– Öfkenin sebebi çoğu zaman biriktirilmiş kızgınlıklardır. Kadınlar konuşarak kızgınlıklarını dışarıya atarken, erkekler konuşmayı pek sevmedikleri için kızgınlıklarını içlerine atıp biriktiriyorlar. Eşine kırıldığın zaman bunu konuşmaktan çekinme. Erkeklerin de kalbi var, duyguları var; duygularını göstermek, eşinin gözünde değerini azaltmaz, tam aksine artırır.

– Biz erkeklere yıllarca duygularımızı göstermenin zayıflık olduğu telkin edildi. Erkekler ağlamaz, erkekler her zaman güçlü olur derken, kendimizi bir kalkanın içine aldık.

– Gösterilmeyen duygular ya öfke patlamalarına veya erkeğin gizli küskünlüğüne sebep oluyor. Çocukken bile kadın-erkek farklılıkları çok açıktır, gözlenebilir. Erkek çocukları alaka görmeyince ya küserler ya hırçınlaşırlar. Kız çocukları ise yaygara yaparlar, ağlarlar; dikkat çekmeye çalışırlar.

– Koskocaman olduklarında bile aynı huylar devam ediyor desenize.

– Yaşı kaç olursa olsun her kadının içinde bir kız çocuğu vardır. Her erkeğin içinde de hiç büyümeyen bir erkek çocuğu vardır. Kadın ve erkek birbirlerine, bunu unutmadan davranırlarsa aslında pek çok problem de çözülür.

– Bu söylediklerinizi unutmayacağım.

– Bu haftaki görüşmemizin sonuna geldik. Haftaya son adımla görüşmemizi bitiriyoruz.