Öfkelenmek ve kızmak

Öfke

Öfkelenmek ve kızmak, insan bedenini sevinçten ve diğer ruhsal durumlardan daha çok etkiler. Öfke ve kızgınlık, kanı hemen harekete geçirir, sıcaklık verir, bedeni hararetlendirip, vücuttaki hıkları harekete geçirir. Eğer öfkelenmek orta kararda olursa vücut harareti yürekten bedenin dışına çıkar ve öfkeden hemen sonra beden kuvvetlerinde ve beden cevherinde sevinç ve neşe belirir. Özellikle mizacı serin olanlar aşırı öfkelenmezlerse o öfke nefsin bir hareketidir ve onlar için yararlıdır.

Aşırı öfke ve kızgınlık kanı kaynatır, safrayı arttırır ve insan ben-zini değiştirir. Önce teni kızdırır sonra sarartır. Çünkü hayati cevherler bozulur ve insanın teninde renk kalmaz. Öfke ile kısa zamanda insan içgüdüleri karmaşık duruma girer ve görüntüdeki güzellik bozulur. Eğer çok büyük öfke birden bire yürekten koparsa can yürekten çıkar ve hemen helak olur yani ölür. Özellikle mizacı ateşli olanlar için öfkelenmek zararlıdır.

Öfkenin zararının giderilmesi için kalbe kuvvet verici soğuk şerbetler içilmelidir. Elma şerbeti, sandal şerbeti, gül ve limon şerbeti bu şerbetlere örnektir. Ya da soğuk karakterli cevahir macunu yenmeli ve soğuk ferahlatıcılar içilmelidir. Cevahir macunu da ferahlatıcı ilaçlardandır. içinde melisa, sığır dili gibi pek çok bitkisel madde ve yakut, inci, mercan gibi mücevherler olan bir ilaçtır.

Öfkenin yatışması için güldürücü sözler söylenmeli ve sevilen şarkılar, güzel sesler dinlenmelidir. Sevilen güzel ve sevimli kişilerle oturup bunlarla sohbet etmek öfkenin şiddetini giderir.