Anne Bakıcıyı Kıskanmamalı ve Rakip Olarak Görmemeli
Çalışan anne çocuğun bakıcısına bağlandığını, onu sevdiğini gördüğü zaman içten içe kıskanmaya başlar, bakıcının çocuğu sahiplendiğini düşünür, işten döndüğüne çocuğun kendisine yanaşmadığını, bakıcısının yanından ayrılmadığını görünce kıskançlığı daha da artar. “Çocuğum bakıcısını sevmiş, ona bağlanmış, demek ki çocuğum güvende, gözüm arkada kalmayacak” diye düşünmesi gerekirken bakıcıyı uyarma gereği duyar. “Çocuğumu sahiplenip benden uzaklaştırıyorsun. Ben geldiğimde çocuğumla ilgilenme, fazla yüz verme” diyebilir.
Bakıcı emeğinin ve iyi niyetinin karşılığını alamadığı için anneye kırılır. Bakıcı ile anne arasında soğuk rüzgârlar estiğini, annenin bakıcıdan hoşlanmadığını fark eden çocuk anneye kızgınlık duyar. Anneyi üzecek davranışlarda bulunur. Duygusal olarak anneden uzaklaşır. Çocuğun kendisinden uzaklaşmasını, bakıcıya sorun çıkarmadığı halde kendisine sorun çıkarmasını, inatçılığını, söz dinlememesini bakıcının onu sahiplenmesine bağlayan çalışan anne çözümü bakıcıyı değiştirmede arar ve en kısa zamanda bakıcının işine son verir. Kendince çocuğu sahiplenmeyecek yeni bir bakıcı aramaya başlar. Annenin bakıcı ile tartışmalarına şahit olan çocuk bakıcının işine son veren anneye düşmanca duygular besler ve onu çileden çıkaracak olumsuz davranışlar göstermeye başlar. Anne hatalı davrandığını düşünmek yerine suçu yine giden bakıcıda bulur. “Çocuğumu sahiplenip benden soğuttu” der.
Bebeğin kendisine hizmet edene bağlanması çok doğal ve sağlıklı bir duygudur. Bebek bağlandığı kadına güven duyar, “ben korumasız değilim, bakıcım (Hatice teyze, Fatma hala, anneannem, babaannem) beni seviyor, bana değer veriyor, acıktığımda beni doyuruyor, altım kirlendiğinde temizliyor, uyutuyor, yıkıyor; öyleyse güvendeyim” diye düşünür. Bakıcısının yüz çizgilerini hafızasına kaydeder. Korktuğunda, acıktığında, altı kirlendiğinde, uykusu geldiğinde bakıcısının güven veren yüz figürü aklına gelir; endişe duymaz, çünkü bakıcısının onu koruyacağından, ihtiyaçlarını yerine getireceğinden emindir.
Çalışan anne bazen yaşlı annesine yardımcı olması için bakıcı tutmaktadır. Böyle durumlarda bebeğin/çocuğun temel ihtiyaçlarını bakıcı karşılamalı, anneanne ona ev işlerinde yardımcı olmalıdır. Bebeğin temel ihtiyaçlarının bazen bakıcı bazen anneanne tarafından karşılanması doğru değildir. Temel ihtiyaçların farklı kişiler tarafından karşılanması durumunda bebekte bağlanma ve güven duyguları gelişmeyecektir.
Anne ile bakıcının hizmet ve eğitim anlayışında hatta yaş ve yüz çizgilerinde birbirlerine benzemeleri, birbirlerine yakın ve sıcak davranmaları bebeğin bakıcısına bağlanmasını kolaylaştıracaktır. Anne evde iken bebeğin temel ihtiyaçlarını anne karşılamak, aile üyeleri diğer ev işlerinde anneye yardımcı olmalıdır.
Bebeğin/çocuğun kendisine bakan kadına bağlanması ve güven duyması için aynı kişi olması, ona severek hizmet etmesi, sık değişmemesi gerekir. Sık değişmesi durumunda güven duygusu gelişmez. Bebek bakıcısına bağlandığı, ona güven duyduğu, onu sevdiği halde annenin bakıcı ile tartışması, bakıcıyı sevmemesi, bakıcıyı değiştirmesi çocuğu derinden yaralar. Annesine kin duymaya başlar. Annesine sorun çıkarır. Kendisini sevin ilk bakıcısını arar, yerine gelene bağlanmakta zorluk yaşar.
